Mimo że badania archeologiczne przeprowadzone w czerwcu b.r. przez Instytut Pamięci Narodowej przy naszym udziale potwierdziły w znacznej mierze przekaz pana Wiesława Jarzyńskiego, właściciela terenu a zarazem wnuka wykonawcy pochówku, wiele pozostaje jeszcze do odkrycia w sprawie sprzed wieku.

Po naszej wizycie w Kodniu w czasie „Różańca u granic” czuliśmy niedosyt jaki pozostał po „szybkiej” pielgrzymce. Postanowiliśmy ten niedosyt zaspokoić. Jeżdżąc wzdłuż Bugu od Drohiczyna do Włodawy zaglądaliśmy w ciekawe miejsca. Kilka kościołów a zwłaszcza prawosławne cerkwie było zamkniętych. Te otwarte zachwycały swymi wnętrzami. Zapewne wiele takich miejsc przeoczyliśmy. Podobnie mogło być i tu. W niewielkiej miejscowości Hanna, przez drzewa porastające centralny plac zauważyłem odnowione budynki, które wyglądały jak skansen.

Po kilku latach powraca sprawa odnalezionego przez Stowarzyszenie TRADYTOR, na skłonie doliny Skrwy w Cierszewie, pochówku wojennego. Odnaleziony, utrwalony i przywrócony lokalnej pamięci grób żołnierski przypisywaliśmy wydarzeniom z wojny polsko-bolszewickiej 1920. Według hipotezy znajdującej potwierdzenie we wspomnieniach najstarszych mieszkańców przyległych miejscowości, w odnalezionym grobie spoczywa żołnierz Wojska Polskiego.

Szpital w Świeciu to najstarszy z obecnie działających szpitali psychiatrycznych w Polsce. Swoją działalność rozpoczął 1 kwietnia 1855 r. na gruncie istniejącego od 1828 roku szpitala krajowego z oddziałem dla chorych psychicznie, umieszczonego w poklasztornym budynku po sekularyzacji klasztoru o.o. bernardynów. Na pewno warto poznać bogatą historię tej instytucji. Tu chciałbym skupić się na okresie wojennej okupacji. Gdy wybuchła II wojna światowa, w szpitalu przebywało około 1700 pacjentów.